Өріктен екі ұл бір қыз, Қамқадан үш ұл екі қыз бар. Алды он-он беске келіп қалған. Екеуінің балалары бір-біріне итпен мысық сықылды, жиылып кетсе, бітіретіндері шар-шұр төбелес. Екі қатын да өз балаларына болысып Құдайдың құтты күні қиян-кескі болады да жатады.

Қамқа бір асам тарыны қызына беріп жатыр еді, үстіне Өрік келіп қалып: «Мұрнының боғы ас болатын балаға қаймаққа тары бұлғап беріп не керек?… Балаға қаймақ бересің, майды қалай жинайсың?… Әй-бетсіз дұшмансың!… Дұшман болмасаң кейінгіні бір ойлар едің ау!» деп баж ете қалады Өрік.

«Ие, бір қасық қаймақ ырысың ба еді?… деп шап ете түсті Қамқа...

Ақыры екі әйелдің ортасында безек қаққан Рысбай өліп тынады, нақтырақ айтсақ әйелдері өлтіріп тынады. Одан қалған мал-мүлік талан таражға түсіп, балалары арасында ұрлық пен бітіспес соғыс басталады. Артында қалған екі әйелі ешкімге керек болмай, ақыры:

«Құдай төбемізден ұрды, Құдай төбемізден ұрды ойбай! Ойбай-ай! Ойбай-ай!» деп аңырады да қалды.