«Тағдырға тосын сен еніп…»
Ұмыт болған генийдің соңғы өлеңдерінің бірі

Игорь Северянин/ Qalam редакциясы
Тағдырға тосын сен еніп, қорлаған арақ
Хрустальда Токайдай бөтен.
Күрсіндім: «Не деген ғажап:
Арманым сен бе едің көкем?!».
Ерніңді не көзіңді өбем,
Оңтүстік ауасын жұттым.
Өзіңді көрген соң, өлең
Жазбай-ақ кетемін, ұқтым.
Жазады қайғырған, жазған, күткен де,
Жазғырған, жазған, жалынған жолдас.
Бірақ та өлеңді енді: «Не деген ғажап:
Арманым сен бе едің, көкем?!», –
Деген соң жазуға болмас.
Игорь Северянин (1887–1941) — Күміс ғасырдағы орыс ақыны, айқай мен нәзіктікті үйлестіре білген ғаламат эгофутурист.